Situatiewerken met kostuums 2001-2003

3 Verschillende Situatiewerken met (3 versch.) kostuums 2001-2003

Ik vraag mensen bij binnenkomst van een expositieruimte of ze een cape (respectievelijk een jurk in het andere situatiewerk) willen dragen. De keuze is vrij, maar elk antwoord maakt je evenzeer deel van het werk. Mijn rol als kunstenaar om te regisseren is minimaal: alle acties en reacties van de mensen zelf vormen in alle openheid ter plekke het werk. Het kostuum maakt je tot performer van het moment. Het werk brengt verwachtingen, gevoelens, gedachtes, interpretaties, etc. meer aan de oppervlakte en fysieke bewegingen meer zichtbaar.

Situatiewerk-met-capes-small

Materiaal zwarte capes: zwaarvallende katoen/synthetische stof
Materiaal witte capes: soepelvallende synthetische stof met fluwelen binnenzijde

Situatiewerk-gele-jurken-Niet-spiegel-web

Materiaal gele jurken: felgele katoen/synthetische stof, in 5 maten & 5 lengtes, en een losse Queue (kontstuk). Blik in Niet-spiegel van geelplexiglas gaf bijzonder silhouet.

De verschillen:
De zwarte capes kwamen over het algemeen imponerend over op de rest van het publiek; ze kwamen zelfverzekerd, groots en ‘machtig’ over en het kijkende publiek (dat nota bene bij binnenkomst dezelfde vraag had gehad of ze een cape wilde dragen) leek zichtbaar overdonderd en sommigen vroegen zich hardop af: ‘wie zijn deze mensen?!..wat gaan ze doen?..’Het publiek verwachtte, zo bleek, dat er wellicht een performance zou gaan plaats vinden, maar op dat vlak ontstaat ‘een leegte’ die enkel word ingevuld met wat publiek in cape zelf doet aan (natuurlijke) bewegingen, geluid maken, gezichtsuitdrukkingen, etc.

De witte capes daarentegen maakten deze mensen in cape bijna ’onzichtbaar’; zij werden heel licht, en kwetsbaar. Ze werden door het publiek ook meer genegeerd (i.v.m. de zwarte cape).

De gele jurken hebben een strakker silhouet waardoor het lichaamsbewustzijn meer word benadrukt (je kan je minder verstoppen dan in de grote lap van een cape). Men ging er ook statiger en rustiger van lopen: je werd een bijzondere verschijning. Het was alsof ze geel licht uitstraalden tegen de achtergrond van de meer donkergekleurde kleding van het publiek.