Titel: ‘2-side Meltdown’

Open Atelier Route Centrum Den Haag.

Duur: ongeveer 50 min. 

Zie tekst en video’s onderaan fotoreeks.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

In de eerste boterperformance heb ik ongeveer 3/4u gezeten in een kleine ruimte (open vitrinekast in buitenmuur van een straat) en gingen de boteroorbellen smelten doordat ik een radiator verstopt had onder mijn benen.

Deze performance startte met een strak symmetrisch beeld doordat je 2 gelijk uitziende lange oorbellen van boter zag & een strakke verticale middellijn (in dezelfde kleur als de wit-gele romige kleur van de roomboteroorbellen), die over mijn gehele kostuum en mijn gezicht was doorgetrokken. Er was aan de ene kant afstand tussen mij en het publiek doordat ik mijn ogen zeer geconcentreerd gefocust had op 1 onzichtbare plek ergens tussenin het publiek en het publiek dus niet direct aankeek. Maar aan de andere kant was het contact heel intiem door deze intense blik, doordat  ik hen voelbaar omringde met mijn aandacht en door het aanzicht met en de spanning van de onverwachte momenten van het organisch smelten, afbrokkelen of afbreken van de boteroorbellen. Een intiem ‘kijkgebeuren’, van beide kanten uit.

 

Boterperformance 1, videofragment 1 from Yvet Teeuwen on Vimeo.

Boterperformance 1, videofragment 2 from Yvet Teeuwen on Vimeo.

Een publieksreactie van een jonge vrouw:

“Het is een soort ‘slow experience’ of ‘slow watching’: onthaasting door kijken met aandacht. Ook had ik associaties met de natuur: boter is dan wel een menselijk product, maar je zou een parallel kunnen trekken met de natuur en smeltende ijsschotsen, die plotseling afbreken door de opwarming van de aarde. Net als bij ijs, is ook het smeltproces bij boter tweeledig: een geleidelijk smelten dat niet direct opvalt (i.e. smeltend ijskappen op de noordpool die de waterspiegel heel geleidelijk doen stijgen, niet direct waarneembaar voor het blote oog/boter die in stroompjes over je schouder loopt) en meer radicale smeltvormen in de vorm van een afbrekende ijsschots of delen van de boteroorbel die plotseling afbreken. Bij beide vormen van smelten -geleidelijk en plotseling- is aandachtig kijken belangrijk. De glinstering van smeltend boter op je schouder is subtiel en vereist subtiel kijken. Daarentegen is de plotseling afbrekende oorbel direct zichtbaar voor de kijker, maar… je kunt de afbreking ook zomaar missen als je net de andere kant op kijkt of glazig staart in het niets (bij 1 afbrekende oorbel, keek ik net de andere kant op…waardoor ik vervolgens juist extra geconcentreerd ging kijken). Het belang van aandachtig kijken komt dus steeds terug. De vorm van boter helpt daar ook bij: zacht, rond, loom, goud, rondig. Daardoor ga je zachter kijken: een transformatie van je kijkervaring. Tegelijkertijd blijf je wel alert kijken door het contrast met een strakke symmetrische lijn op jouw lichaam en je zwarte, geometrische, strakke kostuum. Dus alert en zacht kijken vullen elkaar aan”.
Algemeen over de 3 boterperformances:

Inhoudelijk gaan alle drie boterperformances over processen van smelten, geduld, aanwezig Zijn. De werken gaan over kijken, en bekeken worden, het gaat over focus, over concentratie maar ook over rust. Het gaat over het symmetrische, het geordende, het ‘perfecte’, maar ook, met het smelten van de boteroorbellen, over het organische, het bewegen van het leven, het onverwachte, het oncontroleerbare. Middels de lijn over gezicht en lichaam gaat het over gecentreerd  zijn in lichaam & geest, over een Eenheid vormen. Over heel zijn of juist daarmee ook over gespleten zijn. Of door te ‘splijten’ en uiteen te vallen hernieuwd heel te worden.                   De performance vraagt inspanning van mijn kant om een langzaam proces van smelten aan te gaan, maar ook van de kijker vraagt het een geduldige kijk. Juist die spanning van het wachten, dat er momenten even niets gebeurt, dat er momenten zijn dat het op onverwachte wijze ineens afbrokkelt of langzaam als ‘tranen’ smelt (performance 1) of in een tergend langzame eeuwigheid bijna onzichtbaar smelt (performance 2) of juist in rap tempo in grote stukken eraf valt (performance 3) , doet mee aan een intense (kijk & voel-)ervaring.